Znajdujemy się na placu Orląt Lwowskich 20A, w budynku Dworca Świebodzkiego. Dokładnie jest to jego prawe skrzydło, ostatnie drzwi w budynku dworca. Miejsce można poznać po bannerach w oknach. Na mapie: https://goo.gl/maps/ahnNCnrN2nH2

Można wybrać się na 30 minutowy spacer lub podjechać Tramwajem 31 kierunek Pilczyce, 4 przystanki (8 minut) – wysiadamy na Dworcu Świebodzkim.

Bilet dla osoby dorosłej kosztuje 25 zł, dla dziecka (do lat 18-stu) – 20 zł, dla studentów – 23 zł. Mamy także bilet rodziny dla 2 osób dorosłych i 2 dzieci za 60 zł. Dzieci do lat czterech zwiedzają Muzeum bezpłatnie.

W związku z ograniczeniami związanymi z pandemią Covid-19 w tym momencie ograniczamy czas wizyty do 1 godziny 45 minut.

W naszym Muzeum można zapoznać się z historią gier video i informatyki – poprzez oglądanie zabytków oraz granie na nich do woli! W tej chwili można u nas zobaczyć około 200 komputerów, konsol i akcesoriów z II połowy XX wieku oraz zagrać na bliku 30 stanowiskach (automaty aracde, komputery i konsole).

Czas wizyty u nas to w tym momencie 1 godzina 45 minut – z uwagi na ograniczenia związane z pandemią Covid-19.

Z uwagi na umiejscowienie Muzeum w  starym, zabytkowym budownictwie (Dworzec Świebodzki), by dostać się do Muzeum należy pokonać kilka schodów na wysoki parter. Fakt ten jest niestety  niezależny od nas. W samym Muzeum można już poruszać się wózkiem, większość interaktywnych eksponatów jest możliwa do używania bez problemu – z wyjątkiem wysokich automatów arcade. Cześć zabytków w gablotach może być słabo widoczna dla osób ma wózku – również z powodu ich wysokości. Ubikacja w Muzeum jest przestronna, ale nie jest dostosowana do potrzeb osób z niepełnosprawnościami ruchowymi (brak uchwytów).

Osobom czułym a szybko zmieniające się bodźce świetlne zwracamy uwagę na obecność nie tylko gier, które mogą zawierać takie efekty, ale również na wyposażenie Muzeum w klasyczne telewizory kineskopowe (CRT), która również migają przez sam fakt swojej budowy z częstotliwością 50-60 razy na sekundę.

Pod samymi oknami Muzeum znajduje się parking bezpłatny – jak to zwykle bywa w dużym mieście – zazwyczaj trudno znaleźć na nim miejsce. W innych częściach Dworca Świebodzkiego i na około niego znajdują się parkingi płatne Miejskie i Prywatne. W Niedziele na Dworcu odbywa się słynne wrocławskie targowisko – wówczas polecamy zaparkować na znajdujących się 100 m dalej parkingach ziemnych na ulicy Robotniczej.

Można. Trzeba jednak mieć na uwadzę, że zarówno pies, jak i jego właściciele muszą się zachowywać odpowiednio, a właściciele jeszcze dodatkowo odpowiedzialnie.

Proszę także pamiętać, że być może ktoś z innych odwiedzających może mieć problem z czworonogiem (może się bać, być uczulonym, itp.). Wtedy rzecz jasna jego dobro będzie miało pierwszeństwo.

Włączone sprzęty – gry, konsole, automaty – w naszym Muzeum mają średnio (średnio!) 30 lat. Większość z nich zanim trafiły do nas była przez około lat 5-10 używana przez swoich pierwszych właścicieli, często bardzo intensywnie – np. automaty w salonach gier. Innymi słowy chcemy Wam uświadomić, że nie są to sprzęty nowe, wręcz bardzo stare i często już zużyte i psują się dość często. Z uwagi na ich wiek często nie ma również możliwości ich szybkiej naprawy, ze względu na brak części zamiennych. Zdobycie niektórych zabiera czasami nie dni, nie tygodnie, nawet nie miesiące, a lata. Także, jeśli kilka maszyn opatrzona jest karteczką “Popsułem się. Czekam na części” – to niestety już taki urok naszego Muzeum.

Choć awarie padów, dżojstików i gałek (w maszynach arcade) się zdarzają i to nawet często – szybko wymieniamy/naprawiamy takie jednostki i jeśli na takowe natraficie – zgłoście to obsłudze. Jednak z naszego doświadczenia wiemy, że 90% zgłaszanych uszkodzeń – tak naprawdę uszkodzeniami nie jest. 

Dżojstiki/pady/gałki skonstruowane w latach 80-90, nawet te wyprodukowane współcześnie, czasami działają tak właśnie, jak działają… czasami bardzo topornie. Trzeba pamiętać, że ogromna większość z nich w przeciwieństwie do współczesnych rozwiązań wymaga użycia pewnej siły, dociśnięcia, czasami nawet sporego. Tak grało się te dwadzieścia lat temu i proszę o tym pamiętać po przesiadce z najnowszej konsoli! 🙂