Jak podłączyć straty komputer lub konsolę do telewizora?

Wraz z rozwojem technologii HDTV podłączanie starych komputerów i konsol do nowych telewizorów staje się coraz bardziej problematyczne, ale nie jest rzecz jasna niemożliwe.

W większości przypadków stare sprzęty podłącza się do telewizorów i odbiorników za pomocą kabli audio i video. Istnieje ich jednak kilka rodzai.

Na szczęście w większości przypadków mamy do czynienia z tak zwanym zespolonym sygnałem video – ang. component , czyli popularnym zestawem dwóch kabli lub trzech kabli zakończonych kolorowymi wtyczkami chinch – żółtą niosącą sygnał obrazu oraz białą niosącą dźwięk mono lub lewy kanał stereo i czerwoną niosącą prawy kanał dźwięku stereo. Taki zestaw kabli często nazywany jest kablami RCA.

Kolorystyka tych kabli czasami może być inna, często są one po prostu czarne. Nie ma to jednak większego znaczenia, gdyż są one tak naprawdę identyczne.

Czasami zamiast kilku kabli czasami stosowany był kabel SCART, zwany popularnie u nas kablem euro, a w telewizorach i magnetowidach euro-złączem. Jest to taki kombajn – łączący dużą ilością przewodów w jednym kablu, umożliwiający przesyłanie całej masy różnych sygnałów, w tym audio i wideo.

W kilku przypadkach – w raczej późniejszych lub poważniejszych sprzętach retro zamiast jednego sygnału video możemy mieć go podzielonego na trzy osobne sygnały. W zależności na jakie sygnały następuje to podzielenie – mamy do czynienia z dwoma różnymi standardami – oba dającymi obraz o znacznie wyższej jakości niż zwykłe wideo.

Pierwszy to tzw. component video, w którym wtyczki oznaczone są symbolami Y – kolor zielony, sygnał jasności, Pb – kolor niebieski, pierwsza składowa kolorów oraz Pr – kolor czerwony, druga składowa koloru. Sygnał audio – obsługiwany tak samo, jak w poprzednim przypadku – przez dwa kolejne kable.

Drugi, to tzw. RGB, gdzie w trzech kablach bezpośrednio przesyłane są informacje o trzech podstawowych kolorach Red, czyli czerwony, Green, czyli niebieskim, Blue czyli zielonym. Tutaj akurat zazwyczaj stosowana jest wtyczka SCART, w której znajdują się również kable audio.

Teraz zajmijmy się drugą stroną – telewizorami – w szczególności nowszymi LCDkami i najnowszymi telewizorami LED.

Jeśli posiadamy najnowszy model z najwyższej półki lub mam po prostu pecha – na tyle telewizora możemy znaleźć tylko złącze cyfrowe HDMI, które nie ma się nijak do standardów, które przed chwilą opisaliśmy. Co wtedy? O tym powiemy później, teraz załóżmy że jesteśmy mile zaskoczeni i na tyle telewizora znajdujemy również inne złącza.

Raczej będą się tam znajdować dwa gniazda chinh oznaczone kolorami białym i czerwonym i opisane, jako kanał lewy/mono i prawy. Bez obawy możemy do nich podłączyć jeden lub dwa kable audio wychodzące z naszego retro sprzętu. Jeśli mamy tylko jeden – podłączamy go do gniazda oznaczonego, jako lewe lub mono – czasami może zdarzyć się, że wówczas dźwięk poleci tylko z lewego głośnika, choć większość sprzętów powinna poradzić sobie i wydać dźwięk z obu. Jeśli mamy dwa kable audio, sprawa jest oczywista – witamy w świecie stereo!

Teraz poszukajmy gniazda odpowiadającego za sygnał composite wideo. Zazwyczaj jest ono koloru żółtego i oznaczone jest właśnie symbolem V lub Video.

W większości nowych telewizorów posiadających złącze composite video – znajdują się także złącza do podłączenia trzech składowych component video – oznaczone kolorami czerwonym (Pr/Cr), niebieskim(Pb,Cb) i zielonym.(Y).

Bardzo często się zdarza, że złącze component video i złącze Y composite video – to fizycznie to samo gniazdko. Czasami jest więc one na TV oznaczone dwoma kolorami – zielonym i żółtym, a czasami po prostu informuje nas o tym podpis.

Został nam jeszcze port SCART, czyli EuroZłącze – do niego można bez zastanowienia podłączyć każdy kabel euro, jaki wychodzi z naszego komputera lub konsoli. TV praktycznie zawsze posiadają obsługę sygnałów composite wideo na tym złączu. Gdy dodatkowo jest ono na telewizorze oznaczone, jako RGB – to mamy pewność, że zadziała w nim obraz w tym standardzie. Jeśli oznaczenia takiego nie ma – może być różnie.

Z uwagi na oszczędność miejsca – zdarza się, że w telewizorze nie ma wymienionych wyżej portów, ale dostajemy wraz z nim specjalną przejściówke, kóra zakończona jest z jednej strony różnymi analogowymi złączami. Czasami można ją dokupić osobno.

Coraz częściej jednak okazuje się, że jedyne złącza video, jakie znajdujemy na telewizorze to cyfrowe złącza HDMI i nijak nie można do niego podłączyć konsol nie posiadających takiego wyjścia.

Co zrobić wówczas?

Można skorzystać z urządzeń zwanych upscalelrami – zamieniających sygnał analogowy na cyfrowy. Mają one wejściowe gniazda zgodne z tymi, jakie opisane zostały powyżej, a wyjściowym jest gniazdo HDMI. Takie cudo możemy teoretycznie podłączyć bez problemu do nowoczesnego telewizora.

Niestety – praktyka jest trochę inna.

Po pierwsze zazwyczaj upcsallery odbierają porpawnie sygnał Video zgodny ze pełnym standardem PAL/NTSC – a komputery takie jak Commodore 64, czy Atari – nadają tylko co drugą linie (czyli dwa razy mniejszą rozdzielczość). W wielu przypadkach upscaller nie zadziała nam ze star a konsolą.

Po drugie – czas zmiany sygnału video na HDMI nie jest zerowy. Pojawia się opóźnienie, które może przeszkadzać w grze.

Dlatego czasami warto po prostu zaopatrzyć się w drugi, starszy telewizor z przeznaczeniem do retro zabawy.